بررسی همبستگی بین GCS و BIS در بیماران مبتلا به آسیب مغزی خفیف و متوسط ناشی از تروما

  بررسی همبستگی بین GCS و BIS در بیماران مبتلا به آسیب مغزی خفیف و متوسط ناشی از تروما     دکتر آرام فیضی [1] ، دکتر هاشم جری نشین [2] * ، حمیده استبرق نیا [3] ، دکتر علیرضا ماهوری [4] ، دکتر حمیدرضا خلخالی [5] ، دکتر سحر ستاری [6]     تاریخ دریافت 12/4/90 تاریخ پذیرش 1/7/90     چکیده   پیش زمینه و هدف: پایش سطح هوشیاری بیماران مبتلا به آسیب مغزی ناشی از تروما نقش مهمی در مراقبت، درمان و تعیین پیش آگهی آنان دارد. در حال حاضر GCS رایج‌ترین ابزار اندازه گیری سطح هوشیاری به حساب می‌آید که در برخی موارد کارآیی آن مورد نقد قرار گرفته است. لذا این مطالعه با هدف بررسی همبستگی بین GCS با BIS که یک ابزار جدید برای بررسی سطح هوشیاری بیماران تحت بیهوشی و مبتلایان به آسیب مغزی ناشی از تروما است انجام گرفت.   مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی – همبستگی 47 بیمار بستری در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان شهید محمدی بندرعباس به روش نمونه‌گیری آسان وارد مطالعه شدند. اندازه‌های مربوط به GCS هر ساعت یک بار و اندازه‌های مربوط به BIS هر 15 دقیقه یک بار و به مدت شش ساعت اندازه گیری شد. برای تعیین همبستگی بین نمرات از آزمون پیرسون استفاده شد.   یافته‌ها: در این مطالعه 40 مرد و هفت زن شرکت داشتند. بیشترین علت آسیب مغزی ناشی از تروما، تصادفات جاده‌ای (83درصد) و رایج‌ترین عارضه ناشی از آن آسیب منتشر آکسونی (34درصد) بود. آزمون آماری نشان داد که رابطه معنی‌داری بین نمرات GCS و BIS وجود دارد (14./. = p ، 36/0= r ). معادله خط رگرسیون نیز برای دو متغیر رسم شد.   بحث و نتیجه گیری: با وجود معنی‌دار بودن همبستگی بین نمرات GCS و BIS ، ضریب همبستگی و ضریب تعیین بدست آمده در این مطالعه کم بود. همچنین تغییرپذیری نمرات BIS به ازی هر مقدار مشخص از GCS ارزش این وسیله را در پایش سطح هوشیاری بیماران دچار آسیب مغزی ناشی از ضربه با مشکل مواجه می‌کند.   کلید واژه‌ها: بخش مراقبت‌های ویژه، مقیاس اغمای گلاسکو، ضربه مغزی ناشی از تروما، کاهش سطح هوشیاری، Bispecteral Index     دوماهنامه دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره نهم، شماره پنجم، پی در پی 34، آذر و دی1390، ص 399-394     آدرس مکاتبه : استان هرمزگان، شهرستان بندرعباس، بلوار جمهوری اسلامی، بیمارستان شهید محمدی، بخش ICU OH تلفن: 09173613464   Email: [email protected]   این مقاله مستخرج از پایان نامه کارشناسی ارشد خانم حمیده استبرق نیا به استاد راهنمایی آقای دکتر آرام فیضی می باشد   [1] دکتری پرستاری، استادیار دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه   [2] فوق تخصص بیهوشی قلب و مراقبت های ویژه، استادیار دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان (نویسنده مسئول)   [3] دانشجوی کارشناسی ارشد مراقبت ویژه دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه   [4] فوق تخصص بیهوشی قلب و مراقبت های ویژه، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی ارومیه   [5] استادیار آمار زیستی، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ارومیه   [6] پزشک عمومی، مرکز اورژانس بندرعباس